dərdnak

sif. və zərf <fars.>

1. klas. Dərdli, kədərli, qüssəli, ələmli. Dərdnak könül. – Qeys onu görüb həlak oldu; Min şövq ilə dərdnak oldu. F.. Gördü yazılan kəlam pakin; Oxudu hədis dərdnakin. M..

2. Azarlı, xəstə.